Daar zijn we weer - Reisverslag uit Death Valley Junction, Verenigde Staten van Eric Jesper Dustin - WaarBenJij.nu Daar zijn we weer - Reisverslag uit Death Valley Junction, Verenigde Staten van Eric Jesper Dustin - WaarBenJij.nu

Daar zijn we weer

Door: Eric

Blijf op de hoogte en volg Eric Jesper Dustin

14 Oktober 2012 | Verenigde Staten, Death Valley Junction

Zo dat was moeilijk om een internetverbinding te krijgen.
We zitten inmiddels in Death Valley midden in de woestijn en met behulp van een winkelbediende eindelijk internet.
Goed vertrokken vanuit Palm Springs en op naar Las Vegas. Eerst lekker ontbeten bij Rubys. Een amerikaanse jaren 50 stijl restaurant dat compleet was ingericht uit de tijd van toen. Compleet met pesoneel in "klederdracht".
Onbijt zat bij het hotel en hebben heerlijk op het terras in de zon zitten knagen.
Daarna op het gemak vertrokken.
Onderweg veel ruige natuur en van de ene ohh in de andere ahhh terrecht gekomen.
We gaan dus de woestijn in.
Onderweg nog gestopt in oa Kelsoo waar een gerestaureerd staion uit de vorige eeuw te zien was.
Kronkelwegen door practig landaschap.
Halverwege de mioddag werd de lucht donker en toen we de Highway naar Vegan opreden kregn we een mega donderbui over ons heen.
Zou toch niet waar zijn? Vegas in de regen? Aan de ander zijde van de snelweg Trucks die gecrasched waren, dat beloofde niet veel goeds.
Gelukkig klaarde de lucht net voor Vegas op.
Aangekomen in ons hotel weer verbazing. We moeten eerst door een mega casino om in onze kamer te komen. Dat schijnt hiet overal zo te zijn.
FF een biertje en op naar de strip van Vagas.
Leek maar een klein stuk lopen maar viel wel tegen.
Na een minuut of 20 aangeklomen op de strip in het donker.
This is amazing!!! wie heeft dit ooit bedacht. Maar goed al snel vielen er druppels en zijn we een terras op gevlucht. Wat eten besteld en toen brak de hel los. Mega regenbui inclusief hagel en Veags stand blank. Balen?? Gelukkig werd het al snel droog en hebben we de hele strip afgelopen.
Maar ja teon ook nog terug en de hele weg naar het hotel nog.\
Rond half 2 terug in het hotel en steeeeeeeenkapot.
Goed gelapen (ik tenminste want door mijn snurken hebben de zonen bijn ageen oog dicht gedaan)
De volgende ochtend ontbeten in het hotel. Daar wordt je begeleid door een dame met walkie Talkie naar je plaats.
Toen kiezen tussen een bezoek aan de Hooverdam en daarna nog eens de strip of andersom.
Het werd andersom gelukkig achteraf.
Met de auto naar het Excalibur Casino gereden en daar geparkeerd.
Dit moet je gezien hebben om te geloven.
Bijna alle Casinos' afgeweest en geeindigd bij het Belagio.
Dit is niet meer normaal maar goed dat is bijna alees hier.
Redelijk kapot terug naar het andere eind van de strip en terug naar het hotel.
Daar na wat indrinken afgezakt naar ons eigen casino.
Lekker gegeten bij een aziatisch restaurant en nog even wezen gokken.
Niet te veel want het gaat toch wel hard.
Redelijk bijtijds en behhoorlijk kapot naar bed. Wat hebben wij een kilometers gelopen maar 100 % de moeite waard.
De volgende ochtend maar weer eens een stevig ontbijt ingeslagen in het hotel. (met spierpijn).
Alles in de koffers geprakt en naar de auto.
We wilden eigenlijk nog wel de Hooverdam zien maar dan moesten we 50 kilometer de verkeerde kant op. Nee zo zijn wij niet.
Wilden graag op tijd aankomen op onze volgende bestemming.
Wat een waanzinnig landschap zijn we onderweg tegen gekomen. Van ruig tot superruig. De temperatuur loopt inmiddels op tot zo'n 40 graden ind e desert. Merk je niet als je in een auto met airco zit maar zodra je uitstapt krijg je klappen.
Toch maar in de korte broeken.
Na uren rijden door onmetelijke wosternij duikt daar opeens onze volgende bestemming op. In the misddel of nowhere een oase met palmbomen.
Furnace Creek Ranch. Een soort Center Parcs midden in de woestijn.
Hebben een lekker hotelletje met groene grasvelden voor de deur.
Er is ook een groot zwembad en hebben voor het eerst een duik genomen.
Gelounched op luxe banken met een biertej bij een ondergaande zon.
Verder is er in een omtrek van horderd kilometer NIETS.
Dus veplicht eten op het park.
Gefrituurde kip en meer van dat soort ranzig eten. Het is trouwens lastig om voor niet te veel geld iets eetsbaars te krijgen. Heel veel fastfood onderweg.
Goed dat was het even.
Morgen naar Ysomite Parc en misschien daar wat makkelijker internet.

Greetsz to you all.

We enjoy !!!

  • 14 Oktober 2012 - 11:42

    Martine:

    Hey kanjers,

    Wat leuk om weer wat van jullie te lezen. Hopelijk hebben jullie snel een wat betere internetverbinding voor wat nieuwe foto's.

    Heel veel plezier de tweede week en ik kan stiekem niet wachten tot Marlies en ik jullie weer op kunnen halen in Amsterdam.

    Doe voorzichtig!

    Liefs Martine


  • 14 Oktober 2012 - 17:43

    Gerard:

    Elvis nog gezien ?

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Death Valley Junction

Eric Jesper Dustin

Actief sinds 28 Sept. 2012
Verslag gelezen: 208
Totaal aantal bezoekers 5532

Voorgaande reizen:

20 September 2014 - 28 September 2014

De grote appel

07 Oktober 2012 - 21 Oktober 2012

USA here we come

Landen bezocht: